วันเสาร์ที่ 27 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2559

ก้าวไปให้ถึงรักแท้


ก้าวไปให้ถึงรักแท้
ภาณุวัฒน์ ยาวศิริ
Johnny_kbv@hotmail.com
               ได้อ่านหนังสือของท่านพระอาจารย์ ว.วชิรเมธี  มาหลายรอบ  เกิดความซาบซึ้งถึงคำสอนของท่าน  จึงขออนุญาตสรุปให้ท่านที่ยังไม่ได้อ่าน หรือท่านที่ไม่ค่อยมีเวลาอ่านได้รับรู้ถึงธรรมที่สามารถนำไปใช้ในชีวิตประจำวันได้  ได้ทราบถึงรากเหง้าความรักที่แท้จริง  ดังต่อไปนี้
               เผชิญหน้ากับความรัก  พระพุทธเจ้าตรัสว่า  “ทุกๆการยึดมั่นถือมั่น มีค่าเป็นความทุกข์เสมอ” ความรักมีทั้งหมด  4  ระดับ คือ  รักตัวกลัวตาย  รักใคร่ปารถนา  รักแบบเมตตาอารี  รักมีแต่ให้  ความรักเหล่านี้แหละที่ทุกคนมีด้วยกัน  หลักธรรมของความทุกข์แก้ด้วย เมตตา กรุณา มุทิตา อุเบกขา
               ถ้าถามว่า “ใครคือคู่แท้” ของเรา คนที่จะมาเป็นแฟน เป็นคู่สามีภรรยากัน จะมา 2 ลักษณะ  คือ คู่แท้แต่ปางก่อน-บุพเพสันนิวาส  คู่สร้างคู่สมในชาตินี้-การช่วยเหลือเกื้อกูลกัน 
               โบราญว่า  ช้าๆได้พร้าเล่มงาม 3 สิ่ง  คือ
               1.  เรียนหนังสือ  รีบเกินไปอาจไม่รู้จริง
               2.  ปีนเขา  รีบเกินไปอาจตกเขา
               3.  เลือกคู่ครอง รีบเกินไปอาจถูกหลอก
               หลักการเลือกคนรัก  พระพุทธองค์ตรัสว่า.......
               จะดูปัญญาคน     ให้ดูจากการสนทนา
               จะดูความสามารถของคน  ให้ดูจากการทำงาน
               จะดูศีลของคน  ให้ดูจากการอยู่ร่วมกัน
               จะดูกำลังใจของคน  ให้ดูในยามวิกฤติ   .....แต่ทั้งหมดนี้ต้องดูนานๆ
               หลักการเลือกคู่ครอง   พระพุทธองค์ทรงแนะให้ใช้หลัก 4 ส
               1.  สมสัทธา                        มีศรัทธาเสมอกัน
               2.  สมสีลา                          มีศีลเสมอกัน
               3.  สมจาคะ                        มีความเสียสละเสมอกัน
               4.  สมปัญญา                      มีปัญญาเสมอกัน
               หลักการก่อร่างสร้างครอบครัว  พระพุทธเจ้าตรัสไว้ว่า  ชีวิตคู่มี  7 แบบ
               1.  คู่สร้าง   2. คู่สม   3. คู่ชื่นชม  4.  คู่ระกำ
               5.  คู่สามีแก้ว   6. คู่ภรรยาแก้ว  7.  คู่กัลยาณมิตร
               “สุขจากการละเมิดคนมีเจ้าของเป็นของชั่วคราว  แต่ให้ความปวดร้าวแสนยาวนาน”
               “ที่ใดมีชู้ที่นั่นมีช้ำ ที่ใดมีกิ๊กที่นั้นมีกรรม”
               “อุดมคติเป็นสิ่งสมมุติ แต่ชีวิตมนุษย์เป็นเรื่องจริง”
               “คนที่รักเรา อย่างน้อยที่สุด เขาก็ยังดูแลเรา แต่คนที่เราไปรัก เราต้องไปดูแลเขา”
               “ที่ใดมีรัก ที่นั่นมีทุข์”  คือรักที่ขาดสติ
               “ที่ใดมีรัก  ที่นั่นมีสุข”  คือรักที่มีสติ

               สรุปสุดท้ายของการมีความรัก คูครอง  ต้อง.. “ทิ้งพยศ ลดมานะ ละทิฐิ”

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น